سیزده بدر ، غصه ها به در

  سیزده‌به‌در سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن‌های نوروزی است.مشهور است که واژهٔ سیزده به در به معنای «در کردن نحسی سیزده» است.

فلسفه سبزه گره زدن

افسانهٔ آفرینش در ایران و مسألهٔ نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی دربارهٔ کیومرث حائز

اهمیت زیادی است.مشیه و مشیانه که دختر و پسر دوقلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین

برای اولین بار در جهان با هم ازدواج نمودند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته شده نبود آن دو به

وسیلهٔ گره زدن دو شاخهٔ مورد، پایهٔ ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز بخوبی

آگاهی داشتند، آن مراسم را - بویژه دختران و پسران دم بخت - انجام می‌دادند و امروز هم دختران و

پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می‌کنند و علف گره می‌زنند. در مناطق کردنشین در پایان روز

سیزده بدر ۱۳عدد سنگ رابه پشت سر پرتاب می‌کنند بدین معنا که آرزو می‌کنند که بلایا و نواحس از

شخص دور شود و به ازای هر سنگ یک آرزوی نیک می‌کنند.